Klein Project 117 – Zeljko heeft hulp nodig

Je zou hem zonderling kunnen noemen, de 72-jarige Zeljko Markovic uit Bor, Servië. Maar hij is vooral eenzaam, en alleen in zijn strijd tegen het dierenleed.

Al jarenlang voert hij deze strijd, zonder hulp van wie of wat dan ook. Noch financieel, noch in de vorm van mankracht of zelfs zo nu en dan een paar extra handen.

De enige, maar dan ook echt de enige hulp komt van een klein groepje vrouwen die hun uiterste best doen om hem elke maand wat te sturen om voer te kopen voor zijn dieren. Nooit genoeg, altijd te weinig!

Daardoor is Zeljko aangewezen op brood en restjes van winkels en restaurants, waar hij elke dag langsrijdt om te vragen en zijn hand op te houden.

Als dit niet genoeg oplevert wordt het slachtafval. Hij schaamt zich ervoor dat hij soms niet genoeg heeft om zijn dieren te kunnen voeden.

Het eten wat hij heeft moet dan verdeeld worden over de drie lokaties waar zijn dieren verblijven. Dit kost niet alleen heel veel tijd en energie, maar ook nog een aardig bedrag aan benzine.

Maar het kan gewoon niet anders. Zijn drie kleine locaties omzetten naar één asiel is een droom die nooit uit zal komen. Alle middelen daarvoor ontbreken, alsook Zeljko’s energie en kracht!

De katten zitten in zijn 1-kamer appartement, niet echt praktisch. Maar ze zijn daar veilig en zitten droog en betrekkelijk warm.

Al een aantal jaren heeft hij 8 grote honden in een deel van een oude fabriek. De honden hadden een dak en wat oude hokken, maar bij de laatste storm is alles kapot gewaaid en nu zitten de arme dieren zonder enige beschutting in weer en wind.

Zijn opvang met 45 honden staat in het dorp aan het eind van een aflopende straat waardoor bij hevige regen het hele asiel onder water loopt en de dieren tot aan hun “knietjes” in het water staan en het hout van de hokken snel verrot.

Bovendien woont in het huis ernaast een zigeunerfamilie met 10 kinderen. Deze gillen en schreeuwen de hele dag en gooien rotzooi, stenen, blikken en regelmatig zelfs gif naar de honden.

Zeljko zelf wordt gepest, uitgescholden en bedreigd.

Om nog meer ruzie en pesterijen te voorkomen zegt Zeljko maar niks en gaat stilletjes zijn eigen gang. Hij probeert gewoon zijn honden zo veilig mogelijk te houden en zo goed mogelijk te verzorgen.

Ook als hij ziek of uitgeput is van het zware werk dat hij helemaal alleen moet doen. En dit komt de laatste tijd steeds vaker voor. Ook dan is er niemand die zich om hem bekommert of de helpende hand biedt.

Zijn opvang moet dringend opgeknapt worden. Hokken moeten worden gerepareerd en er moet voer en stro komen voor de nog steeds koude winter.

De honden in de oude fabriek hebben toch minstens een dak boven hun koppies nodig of liever nog een hok om ze te beschermen tegen de kou en sneeuw in de barre Servische winters!

Maar met zelfs nauwelijks geld voor voer is dat helaas een utopie!!

Toch zal hij nooit een dier in nood weigeren. Laatst heeft hij nog een doos verlaten pups meegenomen.

Hoe zouden wij het dan over ons hart kunnen verkrijgen hem en zijn dieren geen hulp te bieden en ze aan hun lot over te laten?

Een man die letterlijk zijn hele leven geeft voor de dieren... Maar ook een man wiens leeftijd hem parten gaat spelen en voor wie deze zware taak steeds moeilijker wordt.

Laten we er samen een mooi project van maken, zodat de rest van deze winter hem wat makkelijker valt.

Jullie en wij, SAMEN!

Maak ajb vandaag nog een donatie over naar:

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Klein Project 117'

en wij zorgen dat je donatie echt alleen voor dit hulpproject besteed zal worden.
Bij ons is er geen aftrek voor salarissen, huisvesting of overbodige franje. Nergens voor nodig.

Of doneer via onderstaande knoppen: