Voor velen van jullie een bekende naam: Dalida Kozlic van Usko’s Nest Dog Shelter in Bosnië. Dalida is een dierenrechtenactivist die al jong wist dat ze advocate wilde worden om meer voor de dieren te kunnen betekenen.

Ze had zich echter niet gerealiseerd dat ze daarmee veel mensen, bedrijven en zeker de overheid tégen zich zou krijgen. Het is dagelijks vechten voor haar bestaan.

Foto's kun je groter maken, door erop te klikken.

Bosnië is een van de armste landen van Europa. Het land is nooit hersteld van de gevolgen van de Joegoslavische oorlog in de jaren negentig. De mensen hebben zelf niets, proberen – ieder voor zich – te overleven en een helpende hand voor een medemens is er niet. En voor dieren al helemaal niet. Er is er veel agressie en geweld naar dieren en verwaarlozing is aan de orde van de dag.

Van de overheid hoeft men helemaal niets te verwachten; de corruptie en inflatie vieren er hoogtij.

Maar Dalida is opgegroeid in een gezin van rescuers en heeft haar liefde voor dieren van haar ouders meegekregen. Toen ze 14 jaar was is ze bijna gedood door een jager die op haar schoot en daarna, voor haar ogen, een hond dood schoot.

De Bosnische dierenbeschermingswet behoort tot de beste van Europa. Op papier tenminste ... Maar deze wet wordt helemaal niet nageleefd. De realiteit is dat zwerfdieren het slachtoffer zijn van afschuwelijke martelingen. Ze worden mishandeld en vermoord op de gruwelijkste wijze. En in de 'horror' asiels wordt de dieren water en voedsel onthouden en worden ze blootgesteld aan extreme kou of extreme hitte.

Als advocaat is Dalida één van de weinigen die zich verzet tegen corrupte autoriteiten, jagers en alle mensen die dieren op allerlei manieren martelen en doden. Maar daarmee heeft ze veel vijanden gemaakt en daarom wordt ze voortdurend tegengewerkt, bedreigd, getreiterd en ze is zelfs al eens flink mishandeld.

In haar shelter verzorgt Dalida ongeveer 140 dieren die gered zijn van de vreselijkste situaties van misbruik, mishandeling onder de vreselijkste omstandigheden, dieren die getraumatiseerd zijn en die nu alle hulp nodig hebben.

Ze zorgt voor dieren met geamputeerde ledematen, honden die gebruikt zijn voor hondengevechten, honden en katten die uit de illegale ‘horror’ asiels komen, oudere dieren die al jaren over straat gezworven hebben, puppy's die gedropt zijn en verkeersslachtoffers. En ze heeft een paard dat vorig jaar door de eigenaar werd gedumpt en al met één been in het slachthuis stond, maar nu in een fijne wei staat.

Veel van haar dieren hebben het vertrouwen in de mens volledig verloren, maar hebben een veilige plek bij Dalida en voelen zich thuis in de roedel.

Elke WEEK! is er voor 950 euro aan voer nodig en 190 euro aan vaste dierenartskosten! Dit zijn maar een paar bedragen, want uiteraard zijn er nog veel meer kosten. Kosten voor ontworming, vlooien/teken, bestrijding, water/elektriciteit, schoonmaakmiddelen, onderhoud, shelter, stro, kattengrit, voer en verzorging voor het paard, beveiliging, shelter en noodsituaties en andere dierenartskosten.

Griekenland kent enorme tegenstellingen: het gedeelte in het zuiden met de vele toeristen die de eilanden bezoeken. En het grote vasteland in het noorden, waar de meeste bewoners juist erg arm zijn.

Deze maand vragen wij graag jullie aandacht voor een zeer groot asiel in het arme gedeelte van Griekenland, waar de nood zelfs nu zo hoog is, dat hun honderden honden en katten al dagenlang geen vast voer kunnen krijgen.

Wij zijn als stichting hun laatste hoop.... Zullen wij er weer voor gaan?

Het aantal zwerfhonden in de straten van Griekenland loopt in de honderdduizenden! Vanwege de moeizame Griekse economie met jarenlang drastische bezuinigingen, hebben veel mensen de moeilijke beslissing moeten nemen om hun huisdieren vanwege de kosten letterlijk en figuurlijk op straat te zetten.

Met als gevolg dat er vooral in de arme provincies van de Peloponnesos overal vele duizenden voormalige huisdieren hongerig en verdwaasd rondlopen op zoek naar wat voer en beschutting. Zij zijn niet het harde leven als zwerfdier gewend en zijn opeens in een extreem moeilijke en ongelukkige situatie terecht gekomen.

Honger, ziekte en mishandeling zijn aan de orde van de dag voor straathonden in heel Griekenland, maar vooral in het grote uitgestrekte vasteland waar wij het nu over hebben.

Duizenden zwerfhonden sterven er in de zomer door de extreme hitte en dorst en vriezen 's winters dood door gebrek aan warmte, onderdak of voedsel.

Helaas worden veel zwerfhonden ook nog het slachtoffer van een langzame dood door vergiftiging, in een poging van sommige Griekse dorpen om het aantal zwerfhonden onder controle te houden.

Dit alles was voor de Griekse Katerina, na haar terugkeer uit de USA reden genoeg dat zij jaren geleden haar normale leven als leerkracht opgaf. Zij begon met het opzetten van een klein asiel in Kalamata om gewonde, zieke en invalide honden en katten op te vangen, te verzorgen en indien mogelijk te herplaatsen.

Maar jullie begrijpen dat als er maar één asiel is, in een heel groot gebied met zoveel zwerfdieren in ellendige omstandigheden, dat zo'n asiel dan snel verder en verder uitgroeit...

Katerina werkt al jaren zo'n 18 uur per dag. Behalve het verzorgen van de dieren bouwt zij ook zelf samen met enkele vrijwilligers de honderden verblijven in elkaar, met gebruik van restmaterialen van de vuilnisbelt.

Op dit moment zijn er zelfs al meer dan 1.000 dieren bij Katerina en enkele andere vrijwilligers in het asiel opgenomen. Er is zo ontzettend veel te doen om al die dieren te verzorgen, dat er amper tijd vrij gemaakt kon worden voor Facebook of andere plekken om donaties te vragen.

Inmiddels zijn er gelukkig een paar mensen die dat voor hun willen gaan doen, maar op dit moment is er gewoon geen geld meer om vast voer te kopen. Kijk maar op onderstaande video, waarop je ziet hoe Katerina in heel grote pannen zit te roeren met soya en rijstepap.... Dat is nog het enige dat zij haar dieren kan geven....

De meeste trouwe donateurs van onze stichting weten hoe ongelooflijk moeilijk de situatie voor zwerfdieren in Egypte is. Dierenmishandeling, vergiftigingen, doodschieten van dieren, etc. zijn helaas aan de orde van de dag.

Veel dieren die op straat leven hebben ernstige wonden en ziektes, zijn blind en/of verlamd. Niemand die naar hen omkijkt. Een grote uitzondering is Heidi, die haar gemakkelijke leven in Nederland jaren geleden heeft omgeruild voor het zeer moeizame land Egypte waar ze oorspronkelijk vandaan komt.

Persoonlijk heb ik al vele jaren regelmatig contact met haar. Heidi heeft al sinds 2008 een opvang voor honden en katten in Cairo (momenteel heeft ze er in totaal 430) en zet zich met hart en ziel samen met een paar andere vrijwilligers in voor deze dieren.

Sinds kort is haar opvang ook officieel erkend door de overheid, maar Heidi ontvangt helaas geen subsidies. Wel komt de politie regelmatig met een gewonde hond naar haar toe …

Alles begon voor haar met het opvangen van zwerfdieren in Cairo in 2008, na haar terugkeer vanuit Nederland. Samen met haar dochter was ze toen getuige van het feit dat kinderen op wrede wijze met kittens speelden.

Haar 8-jarige dochter Fatma kon het niet aanzien en begon te huilen. Vanaf dat moment besloot Heidi de kittens uit handen van de wrede kinderen te redden en mee naar huis te nemen.

Heidi zag in de loop van de tijd hoe er meer en meer wreedheden ten aanzien van zwerfdieren plaatsvonden en besloot om meer gewonde en zieke dieren op te vangen.

Eerst in haar beneden flatje met tuin, later vond ze een stuk land voor de geredde dieren. Ze begon met het opvangen van katten, maar al gauw werden voor haar opvang ook honden gedumpt.

Die besloot ze toen ook op te nemen. Inmiddels is hun aantal opgelopen tot 190 honden en 240 katten!

Ondanks dat Heidi’s gezondheid erg broos is – ze heeft een hersentumor gehad en reumatische artritis – zet zij zich meer dan 16 uur per dag in voor haar dieren.

Daarnaast geeft ze Engelse les aan kinderen om een beetje bij te verdienen, want de prijzen van dierenvoeding en andere zaken zijn ook in Egypte door inflatie gigantisch gestegen.

Elke dag koopt Heidi dierenvoer in (mits ze genoeg geld daarvoor heeft, want dat is een permanent probleem) en checkt ze wekelijks samen met een dierenarts alle dieren, met name op hun gezondheid.

Elke dag koopt Heidi dierenvoer in (mits ze genoeg geld daarvoor heeft, want dat is een permanent probleem) en checkt ze wekelijks samen met een dierenarts alle dieren, met name op hun gezondheid.

Daarnaast zorgt ze ervoor dat de opvang schoon wordt gehouden. Een hele klus met honden en 240 katten! De vrijwilligers helpen haar gelukkig daarbij.

Naast dit vele werk zorgt Heidi er voor dat de meeste katten en honden in haar opvang worden gesteriliseerd of gecastreerd. In mei vorig jaar werd dit gedaan voor 30 van haar katten. Maar dit kan alleen als Heidi hier geld voor heeft.

Nog meer katten en honden steriliseren en castreren is haar grote wens. Ook worden alle katten en honden gevaccineerd.

Daarnaast zorgen Heidi en haar vriendin Susan Davis uit het Verenigd Koninkrijk ervoor, dat sommige katten en honden door adoptie een goed permanent thuis krijgen in landen als Nederland, Duitsland of Engeland.

Door Ria Alonso

We ontvingen een mail, al een héle tijd geleden, dit keer niet met een aanvráág maar met een aanbevéling.

“Kijk even, dit zijn Cari en Ebony die ACT4BaliDogs runnen. Wat ze doen? Wel, voornamelijk redden, behandelen, verzorgen en opvang van honden.”

En op onze vraag daarop: waarom kiezen voor ACT4Balidogs? Kregen we dit als antwoord:

“Juist omdat zij het zo verdienen, een hulpproject waarmee ze echt verder kunnen en nèt dat beetje meer kunnen doen om de diertjes op Bali een mooier en beter leven te geven.

Het zijn 2 power girls die niet stoppen aan het eind van de werkdag. ’s Avonds - en als het moet ’s nachts - erop uittrekken als er weer meldingen binnenkomen van noodgevallen.

Dat kan van alles zijn, ziek, gewond, mishandeld en iedereen mag dierenleed melden. Of het nu door de lokale bevolking wordt gemeld of door vakantiegangers, ze gáán. Hun leven staat volledig in het teken van het redden van dieren. Veelal zijn het de honden die steeds maar weer de dupe zijn van (on)menselijk gedrag, maar ook katten en alle andere dieren, als die op hun pad komen.”

Tja, dan gaan wij er natuurlijk serieus mee aan de slag, gaandeweg stegen ze verder op onze wachtlijst en dan zijn ze nu eindelijk aan de beurt.

Natuurlijk is dierenleed in bijna alle landen ter wereld hetzelfde. Te veel zwerfdieren, honger, ongelukken, ziektes en dan als grootste gevaar: de ‘intens slechte mens’. De mensen die de dieren op de vuilnishoop gooien of zelfs in afgesloten vuilcontainers. Die dieren dumpen op begraafplaatsen, met teer overgieten, vergiftigen, de straat opschoppen. En regelmatig moedwillig pijn doen.

Op de voet gevolgd door gevaar nummer 2: de ‘onverschillige mens’. Door die laatste groep kan de eerste niet alleen zijn gang gaan maar blijft een dier daarna verstoken van hulp. Hij kan janken of mauwen van ellende maar de onverschillige mens doet net of hij niets ziet of hoort….

Overal hetzelfde liedje dus. Maar met dát verschil, dat op Bali nog een immens gevaar dreigt. Honden worden er gegeten en dus wordt er dagelijks jacht op ze gemaakt. Gratis en voor niets komen meedogenloze lieden op die manier aan hun handelswaar …

In heel Indonesië zijn er handelaren in hondenvlees actief. En ja, ook katten. Toeristen vertellen na hun vakantie op één van de eilanden over de vriendelijk glimlachende bevolking. Maar wij hebben het gezien; er zitten ook mensen tussen die met zo’n zelfde glimlach de dieren op barbaarse wijze kunnen slachten ... Indonesië is een gevaarlijk land voor (huis)dieren. Bali is geen uitzondering.

En als je ooit op Bali bent geweest had je vast medelijden met de vele straatdieren in armzalige conditie en de veelheid van puppy’s, puppy’s en nog eens puppy’s.

En heb je je wellicht afgevraagd: “is er dan níémand die hier iets aan doet?”

Ja, toch wel, 2 enthousiaste meiden met een missie om elke dag weer het nare leven van dieren te veranderen.

Maar jammer genoeg is ACT4BaliDogs geen heel grote organisatie. Veel meer dan 150 dieren kunnen ze niet huisvesten. Wat hen echter uniek maakt ten opzichte van andere, misschien grotere organisaties, is dat ZIJ dieren te hulp schieten waar anderen het laten afweten. Regelmatig zijn de meiden de enigen die op een melding afgaan. Het waarom zullen ze nooit weten.

Wel vertellen ze zelf:

Our rescue dogs are our family and they rule our world. The dogs all teamed up and have graciously allowed us to live with them in the Crazy Doggie House so we can provide them the comforts and attention they all so deeply deserve.

Wij beschouwen onze honden als familie en zij maken onze wereld. Eigenlijk laten de honden óns toe in het ‘gekke honden huis’ waar wij voor hen kunnen zorgen en voorzien van alles wat zij zo verdienen.

Wij schrokken onlangs nog van de vetgedrukte letters op hun website:

NO NEW RESCUES POSSIBLE UNTIL WE ARE ABLE TO PAY OUR VET BILLS DOWN

"Nieuwe reddingen zijn onmogelijk als we onze dierenartsrekening niet omlaag kunnen brengen."

Dat mag natuurlijk nooit gebeuren! Daarom nu vooral foto’s van dieren zoals ze gevonden werden en hoe ze zijn opgeknapt in de handen van Cari en Ebony.

Betere reclame kunnen we voor Act4BaliDogs niet verzinnen.

Bezoek hun website

Je kunt deze dieren direct helpen door een bedrag over te maken naar:

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Hulpproject 173’

En wij zorgen dat je donatie echt alleen voor dit hulpproject besteed zal worden.

Bij ons is er geen aftrek voor salarissen, huisvesting of overbodige franje.

Of doneer via onderstaande knop: