Vijf zussen, één missie: het redden van zwerfdieren in Noord-Turkije.

Midden in een afgelegen gebied in Noord-Turkije, waar honden worden genegeerd, mishandeld en aan hun lot worden overgelaten, zetten vijf Nederlandse zussen van Turkse afkomst zich volledig in voor de dieren in nood.

Er is geen opvang, geen hulp, geen wetgeving die hen beschermt.

De meeste mensen zien de zwerfhonden als een last, en vaak ontbreekt de kennis om hen te helpen.
 

Plaatjes vergroten als je erop klikt.

Voor Ayse, een van de zussen, veranderde alles op een avond in het dorp van haar ouders.

Terwijl ze terugreed naar huis, zag ze een gewonde hond midden op de weg liggen. Niemand stopte. Niemand keek om.

Maar Ayse kon niet doorrijden. Ze stapte uit, pakte de hond op en wist op dat moment: "Dit is wat ik moet doen."

Vanaf die dag besloot ze, samen met haar vier zussen, haar leven te wijden aan het redden van deze kansarme dieren.

Het harde werk van Stichting Hand & Poot

Met hun eigen middelen en oneindige toewijding zorgen de zussen voor meer dan 40 zwerfhonden op hun terrein. Daarnaast voeren ze dagelijks tientallen honden op straat en zetten ze zich in voor sterilisatieprojecten om het zwerfdierenprobleem bij de kern aan te pakken.

Maar dit alles kunnen ze niet alleen. De situatie is schrijnend en zonder hulp kunnen ze dit niet blijven volhouden. Lokale hulp is er niet. De honden hebben ons nodig. Jou nodig.

Hoe jij kunt helpen

Het is nog steeds heel koud daar en voor de dieren is het heel belangrijk en cruciaal dat er warme en veilige schuilplaatsen gebouwd worden.

Zonder voldoende ruimte raken de honden gestrest, ontstaan er conflicten en wordt het voor de zussen steeds moeilijker om alle dieren goed te verzorgen.

Een duurzamere oplossing is noodzakelijk. Voor de honden én voor hun verzorgers.

Elke dag worden er 43 honden gevoerd, waaronder 20 puppy’s.

Daarnaast komen de zussen op vaste plekken in het dorp om de straathonden te voorzien van eten.

De kosten voor voeding en medische zorg rijzen de pan uit, en iedere maand is het opnieuw een strijd om alles rond te krijgen.

Elke donatie, hoe klein ook, betekent een volle voerbak voor een hongerige hond.

Om het zwerfdierenprobleem structureel aan te pakken, willen de zussen een speciale ruimte binnen hun opvang creëren waar dierenartsen hun werk kunnen doen.

Hier kunnen honden binnen een straal van 50 kilometer geholpen worden met sterilisaties en andere noodzakelijke medische zorg.

Dit is de enige manier om écht verschil te maken.

Help mee!

Deze zussen doen wat niemand anders doet.

Ze geven alles om het leven van zwerfdieren te verbeteren.

Maar zonder hulp is dit werk niet vol te houden.

Elke bijdrage telt, jij kunt helpen.

Doneer nu en geef deze honden een kans op een beter leven en voorkom het lijden van duizenden zwerfhonden in de toekomst.

Samen kunnen we een verschil maken.

Doneer rechtstreeks via de bank:

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'KP 129 - Dieren Turkije'

(BIC-code: INGBNL2A)

of doneer via onderstaande knoppen...

Libanon kent een lange geschiedenis van oorlogen, rampen en geweld. Met vele duizenden doden als gevolg.

Ook dieren hebben er ontzettend onder geleden en doen dat nog steeds.

Daarom dit hulpproject waarbij we samenwerken met Animals Lebanon die we persoonlijk hebben bezocht.

Stichting Animals Lebanon bestaat al 17 jaar en werd opgericht door een stel enthousiaste jonge dierenvrienden, die samen echt iets wilden doen aan het immense dierenleed in hun land.

Daarbij was en is hun uitgangspunt dat ze de grote aantallen gewonde en hongerige zwerfdieren op straat willen helpen.

Of het nu tijdens de verschillende burgeroorlogen was of na de zeer grote ontploffing van enkele aluminium-silo’s in Beirut, duizenden zwerfdieren stierven of raakten gewond.

Animals Lebanon heeft een team moedige vrijwilligers die door de puinhopen lopen op zoek naar dieren die hulp nodig hebben.

Vervolgens gaan ze ermee naar dierenartsen en al dan niet na enkele dagen opname wordt er zoveel mogelijk een adoptie voor het dier gezocht.

Dat kan zijn in Libanon zelf, maar door hun grote netwerk lukt dat vaak ook in andere landen, tot in de Ver. Staten aan toe!

Maar deze stichting doet meer. Zo hebben ze dieren gered uit gesloten dierentuinen en van circussen. Onlangs hebben ze zelfs een jonge leeuwenwelp opgevangen, die naar een ander land is gegaan voor een veel betere toekomst.

Jaarlijks krijgen ze tienduizenden verzoeken om hulp voor zwerfdieren in nood vanuit het gehele land. Dag en nacht gaat dat altijd maar door.

Ook heel mooi is het weer bij elkaar brengen van huisdieren en eigenaren die na een ramp of oorlogsgeweld elkaar zijn kwijt geraakt. Via internet of gewoon grote borden met foto’s van gevonden dieren op straat.

Ze zijn tevens actief bij het samenstellen en toepassen van nationale wetten waardoor dieren meer bescherming en hulp krijgen. Hun Animal Protection and Welfare Law uit 2017 is zelfs een voorbeeld geworden voor andere landen.

Momenteel lijkt het oorlogsgeweld in het land af te nemen en vonden we het een goed moment om deze prachtige stichting de helpende hand te reiken.

Dagelijks trekken veel van hun vrijwilligers nog steeds de verwoeste steden in op zoek naar dieren die ergens gewond zijn achtergebleven. Gevaarlijk werk want er liggen vaak overal nog onontplofte bommen en granaten.

Zelf heb ik enkele malen Jason en Maggie van Animals Lebanon in Beirut bezocht en sliep in hun kleine appartement. De verhalen die ze me die avonden vertelde, zal ik nooit vergeten en waren mede de inspiratie voor onze stichting.

Jason geeft aan dat het momenteel een goed moment is om hun te ondersteunen, want ze zijn hoopvol over enkele positieve veranderingen in het land.

Hun plannen zijn:

• Doorgaan met sterilisatieprogramma’s voor zwerfdieren.
• Doorlopende hulp voor gewonde en zieke dieren op de straten van Beirut en omgeving.
• Ondersteuning van lokale asielen en particuliere dierenhelpers, mede door het naar Lebanon halen van buitenlandse dierenartsen voor extra medische hulp.
• Het herplaatsen van ruim 150 honden en katten die door hun gered zijn uit de puinhopen van gebombardeerde gebieden tijdens de oorlog.
• Educatie op scholen over respect voor dieren op scholen.

Duidelijk dat deze stichting heel goed werk doet. Met een combinatie van noodhulp voor dieren op straat, maar ook op de langere termijn.

Zullen wij als dierenvrienden hun prachtige werk ondersteunen met mooie donaties?

Je hulp is weer heel belangrijk en redt heel veel dieren die slachtoffer zijn van al dat geweld …

HELP je ajb mee?

Dat kan rechtstreeks via de bank:

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'HP 188'

(BIC-code: INGBNL2A)

of doneer via onderstaande knop...

Rescuers werken dag en nacht om zoveel mogelijk zwerfdieren te redden en veilig te stellen, zowel van de straat als uit gemeente-asiels.
Hondenvangers brengen de dieren meestal daarnaartoe, waar ze veelal aan hun (doods)lot overgelaten worden, zonder water en voer.
Deze reddingsacties zijn zowel financieel als emotioneel extreem zwaar en de rescuers smeken om hulp.
De situatie in Turkije overtreft veel w.b. dierenleed: de chaos, wanhoop en het eindeloze lijden van de dieren en rescuers is enorm en hartverscheurend.

In reactie op deze wet hebben enkele Turkse rescuers in augustus besloten om in Elagzig (Oost-Turkije) een voormalig runderbedrijf te huren.
Dit pand, met een terrein van maar liefst 14.100 vierkante meter, wordt sinds een half jaar omgebouwd tot een veilig toevluchtsoord voor zwerfdieren.
Vrijwilligers werken dag en nacht om het terrein gebruiksklaar te maken.
Momenteel zijn er al ongeveer 100 honden en katten gearriveerd.
In totaal is er plek voor minstens 800 honden en katten, afhankelijk van o.a. de donaties die daarvoor bij hen binnenkomen en hoe snel alles gerealiseerd is.
Echter, de kosten voor een totale omheining en andere benodigdheden zijn hoog.

Het project wordt geleid door Kadriye Akdeniz, die een meerjarig huurcontract heeft afgesloten en persoonlijk heeft bijgedragen aan een gedeeltelijke omheining van 2300 vierkante meter van het terrein.
Ongeveer 15 vrijwilligers, bestaande uit rescuers, vrienden en familie, werken samen om het complex gereed te maken. Voor grotere klussen worden professionele arbeiders ingehuurd.

Er is ook veel geld nodig voor voer, pallets, hokken, stro, manden, dekens, antivlooienmiddel, ontwormingstabletten, medicatie, enz.
En natuurlijk ook voor het transporteren van de geredde dieren én voor dierenartskosten, want veel opgevangen dieren zijn er slecht aan toe.

Voordat de honden in het hondendorp geplaatst kunnen worden, moeten ze ingeënt, gecastreerd/gesteriliseerd, gechipt en geregistreerd zijn.
Dit is belangrijk om te voorkomen dat ongeregistreerde honden door hondenvangers in beslag worden genomen.
Er zijn ook plannen om een speciaal kattengebied op te zetten om de vele Turkse katten in nood te helpen.

KLIK HIER voor de FB-pagina van Kadriye.

Stichting Dierennood wil deze geweldige dierenhelpers, die al maandenlang onvermoeibaar in touw zijn om zoveel mogelijk dieren te redden en gewoonweg smeken om hulp, heel graag helpen.
Zodat hun droom verwezenlijkt kan worden om een veilig toevluchtsoord te creëren voor al die weerloze en onschuldige Turkse zwerfdieren die hun leven niet meer veilig zijn op straat.
Jouw donatie kan veel zwerfdieren redden die anders verloren zouden zijn.

HELP je ajb mee?

Dat kan rechtstreeks via de bank:

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. ' HP 187, Hondendorp Turkije'

(BIC-code: INGBNL2A)

of doneer via onderstaande knoppen...

en wij zorgen dat je donatie echt alleen voor dit hulpproject besteed zal worden.

Bij ons is er geen aftrek voor salarissen, huisvesting of overbodige franje. Nergens voor nodig.
Alvast heel veel dank!

Honger... Een van de ergste dingen waar een mens, maar ook een dier mee te maken kan krijgen.

Maar zwerfdieren hebben er helaas bijna altijd mee te maken. Dag-in-dag-uit...

En de wintermaanden zijn al helemaal extreem moeilijk voor hen.

Daarom nu in deze koudste maand vragen wij zoals ieder jaar weer om donaties voor Wintervoer!

Het grote probleem is dat alles wat nog een beetje eetbaar is, in deze vorstperiode keihard is.

Daarom zijn zwerfdieren in al die koude landen, vooral in Oost-Europa, vrijwel helemaal aangewezen op dierenhelpers.

Met onze ruim 15 jaar werkervaring, kennen we inmiddels tientallen van hen.

Zonder die dappere en altijd maar actieve mannen en vrouwen die voedsel uit willen delen, was dit onmogelijk om te doen.

Maar dan moeten ze ook wel voldoende financiële middelen van ons ontvangen, om genoeg brood, slachtafval, e.d. te kunnen kopen.

Zij weten precies waar de zwerfdieren zich bevinden, meestal in bossen waar ze iets meer beschut tegen de ijskoude wind kunnen liggen.

Maar als er geen bossen in de buurt zijn, dan moeten die helpers goed zoeken...

Wij hebben foto's gezien van honden die ergens in een open veld een kuil gegraven hebben, waar ze dan vaak met pups wat uit de wind in kunnen liggen.

Laten wij dit nieuwe jaar weer goed opstarten met dit hulpproject voor wintervoer!

Het is niet alleen voor de hongerige dieren heel belangrijk om wellicht daardoor in leven te kunnen blijven.

Maar ook al die dierenhelpers zijn ontzettend dankbaar dat jullie hen in staat stellen om datgene te kunnen doen wat ze zo graag willen:

Helpen van dieren in nood!

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Winter voeractie 2025'

Onze BIC CODE is INGBNL2A

en wij zorgen dat je donatie echt alleen voor dit hulpproject besteed zal worden.

Bij ons is er geen aftrek voor salarissen, huisvesting of overbodige franje. Nergens voor nodig.

Alvast heel veel dank!

Of doneer via onderstaande knoppen:

In het noordoosten van Roemenië ligt, verscholen achter de Karpaten, de stad, en het gelijknamige staatsasiel, Botosani. Grenzend aan Moldavië en Oekraïne, wordt dit stukje Roemenië wel eens het einde van de wereld genoemd …

Dit asiel is een van de verdrietigste plekken die we de laatste tijd hebben gezien. Als je in deze desolate omgeving de schijnbaar eindeloze lange rijen hondenhokken ziet, waar wind, sneeuw, en regen vrij spel hebben, springen de tranen in je ogen.

Als je dan ook nog ziet hoe in deze roestige hokken honderden dieren rillend op het ijskoude natte beton, of in haveloze smerige ruimtes hun dagen moeten slijten, stokt de adem in je keel. En breekt je hart in duizend stukken!

Als je langs al die hokken loopt, zie je dat sommigen nog de kracht hebben om hun snoet tegen de tralies te drukken, hun poot of lijfje door de gaten te wringen, smekend om hulp, aandacht of zelfs maar een aai over hun koppies! Maar de meesten liggen als hoopjes ellende in elkaar gekropen, te wachten op .... niets! Alle hoop is allang verloren.

Ze doen hun uiterste best, Doina Voluntana en haar collega vrijwilligers. Zij mogen als enigen in dit staatsasiel komen. Maar met zo’n groot aantal dieren en ook rekening moeten houden met opgelegde beperkingen door gemeente-ambtenaren, is de zorg voor maar liefst 800 honden en 40 katten bijna een onmogelijke opgave.

Hoe moeilijk moet het zijn om deze dieren elke dag te moeten zien, met hun wanhopige blik en vragende ogen. En ze niet datgene te kunnen geven wat je zo graag zou willen en wat ze zozeer verdienen: Wat warmte, liefde en iedere dag voldoende te eten.

Het is al een hele toer om aan de basisbehoeften te kunnen voldoen. Behalve voldoende voer, ook medicatie en een fatsoenlijk geïsoleerd hok om te kunnen schuilen voor het barre weer in de ijskoude Oost-Europese winter.

De hokken zijn totaal versleten en bieden geen enkele beschutting meer. Terwijl de enige manier om de honden nog enigszins warm te houden, namelijk stro, helaas VERBODEN is door de autoriteiten!! Vanwege vermeende verstoppingen in het riool.

Toch blijven Doina en collega’s soebatten, zelfs smeken om dit dieronterende verbod in te trekken en blijven ze hopen dat er deze winter alsnog stro in de hokken komt.

Tot dan moeten ze lijdzaam toezien hoe de dieren deze warmte moeten ontberen en zullen ze alles op alles moeten zetten om ze toch warm te kunnen houden. Wel hebben ze de pups nog van wat stro kunnen voorzien. God zij dank wordt dit oogluikend toegestaan.

Als er geen nieuwe hokken komen, of toch minstens stro, zullen de dieren vast vriezen aan de natte betonnen vloer. Velen van hen zullen anders deze winter niet overleven, maar een gruwelijke dood sterven!

Er is ook dringend geld nodig voor vaccinaties en sterilisaties en natuurlijk goed voer. Altijd!!

Dit asiel Botosani is geen echt dodingsstation, maar als de aantallen te hoog oplopen zullen de autoriteiten niet schromen om toch veel dieren gruwelijk te doden.

Jij kunt meehelpen om dit zoveel mogelijk te voorkomen, door een hond of kat van hun te adopteren.
Als je op zoek bent naar een adoptiedier kijk dan alsjeblieft op de Facebookpagina van Doina Voluntana:

https://www.facebook.com/profile.php?id=100009703476928

Of van Public Shelter Botosani.

https://www.facebook.com/profile.php?id=100064353745628

In Nederland wordt de bemiddeling voor de honden van PS Botosani gedaan door stichting Welzijn Mens en Dier:

https://www.facebook.com/Stichtingwelzijnmensendier

Lieve mensen, laten wij samen proberen met de feestdagen in zicht, alle dieren in dit asiel een mooie en vooral warme kerst te bezorgen!

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Hulpproject 185'

en wij zorgen dat je donatie echt alleen voor dit hulpproject besteed zal worden.

Bij ons is er geen aftrek voor salarissen, huisvesting of overbodige franje. Nergens voor nodig.

Alvast heel veel dank!

Of doneer via onderstaande knoppen:

De hoofdrolspelers van de meeste van onze hulpprojecten zijn geweldige asielhouders.

Die naast het harde werken in hun asiel ook daarbuiten zwerfdieren helpen.

Maar dit keer is het omgekeerd, want Nikos Tsikalakis is op Kreta voornamelijk in zijn wijde omgeving bezig met veel dierenleed, waaronder het regelmatig bevrijden van honden die constant aan een ketting moeten liggen.

En daarnaast is hij ook asielhouder voor een paar honderd dieren.

Kortom: een echte dierenredder pur sang!

Of dat zomaar mogelijk is om een hond van een ketting los te maken? Nee, niet zomaar, maar in Griekenland moet iedere eigenaar wel goed voor een eigen hond zorgen.

Op het mishandelen van dieren staan zeer hoge boetes. In geval van in beslag genomen of op straat gevonden gewonde zwerfdieren, worden die door de politie of door dierenvrienden naar het asiel van Nikos gebracht. Hoewel er geen enkele subsidie voor hem tegenover staat...

Maar hij doet het graag, want is al zijn hele leven een ontzettend grote dierenvriend. Naast deze reddingen is hij ook in zijn 'Bronx Familia Animal Shelter' met ca. 250 honden, 2 katten, 2 schapen, 1 paard en 1 geit altijd heel druk bezig.

Soms komen er wat vrijwilligers om hem te helpen. Al zijn geld gebruikt hij voor de dieren en woont zelf in een oude zee-container bij het asiel.

Bronx was overigens de eerste zwerfhond waarmee ruim 10 jaar geleden alles begon...

Op een ooit door hem gekocht terrein midden in de heuvels van Kreta heeft hij met eigen handen van rest-materialen vele tientallen hokken gebouwd.

Inmiddels heeft Nikos vrijwel al zijn spaargeld daaraan moeten opmaken.

Terwijl de kosten voor het voer, maar zeker ook de dierenartskosten voor de meestal gewond gevonden zwerfhonden helaas extreem hoog zijn.

Ook komen er de laatste tijd door de overvloedige regenval helaas grote overstromingen voor, waarbij steeds vele hokken verwoest worden...

Wij werden op dit asiel attent gemaakt door Renate en Lisa Bakker, die al vele jaren het prachtige werk van Nikos volgen en veel contact met hem hebben.

Lisa is er zelf geweest en Renate vertelde ons dat de nood inmiddels zo hoog was geworden, dat hij nu echt overal hulp moet zoeken om zijn dieren eten te kunnen geven.

Helaas ontvangt hij helemaal geen financiële steun van de overheid en is volledig afhankelijk van donaties van dierenvrienden.

Om nog bij zijn dierenarts te kunnen blijven komen, is het nu echt nodig dat er in ieder geval een flink gedeelte van die rekening afbetaald wordt.

Maar ook de andere kosten voor zoveel asieldieren lopen enorm op, waarbij het prijspeil in Griekenland minstens zo hoog is geworden als in Nederland of België!

Kortom, jullie donaties zijn echt weer heel belangrijk en zelfs levensreddend.

Want anders zou hij echt moeten stoppen met het halen van dieren in nood van de straat of van de ketting...

Doneer daarom ajb vandaag nog:

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Hulpproject 183'

En wij zorgen dat je geld echt alleen voor dit goede doel besteed zal worden. Bij ons is er namelijk geen aftrek voor salarissen, huisvesting, leaseauto's of overbodige franje. Vinden we nergens voor nodig...

Officieel is het een “killshelter”, maar sinds Livia Paun in het Roemeense gemeenteasiel Fetesti werkt is er geen hond meer gedood!

Maar laat ik bij het begin beginnen. Jarenlang was Livia vrijwilligster in het asiel. Zij begon toen ook in haar stad met gratis sterilisatie campagnes en kreeg het voor elkaar om in twee jaar tijd maar liefst 2.600 honden te laten steriliseren.

Bij haar laatste campagne is ze zelfs huis aan huis gegaan om de mensen over te halen hieraan mee te doen. Vaak waren er huizen bij waar vier, of meer honden in de tuin liepen. Maar er was vrijwel niemand die er al over had nagedacht om hun dieren te laten steriliseren...

In 2020 gebeurde er iets opmerkelijks, Livia kreeg een baan aangeboden als vaste verzorgster van de honden. Weliswaar onder gemeentelijke condities, maar de beslissing was niet moeilijk voor haar en ze accepteerde het aanbod!

Nu kan ze bij de honden zijn zoveel en zo vaak ze maar wil, en.... kan ze alles in de gaten houden. Maar het is niet altijd makkelijk voor haar. Regelmatig neemt ze pups en zieke honden mee naar huis als ze denkt dat deze niet veilig zijn in het asiel. Maar ook verlaten dieren die ze op straat vindt krijgen een plaatsje in haar huis. Nooit laat ze deze in gevaar achter.

Op vier of vijf dagen per jaar na is zij in het asiel te vinden. Ze voert de honden, koopt vaccinaties voor ze en werkt met de angstige dieren. Alle pups die binnenkomen worden meteen door haar ontwormt, gevaccineerd en een paar dagen in quarantaine gehouden zodat de kans op parvo bijna nihil is. Oude en/of zieke honden en pups zijn de eerste op haar lijst om beschermd te worden op alle mogelijke manieren.

Het asiel heeft capaciteit voor 82 honden, maar zodra het aantal van 72 in zicht komt, begint haar werkgever haar al te waarschuwen en zelfs te dreigen dat er honden gedood zullen worden als zij niet zorgt dat het aantal vermindert, omdat er plaats moet komen voor nieuw te vangen arme zielen. Dag en nacht hangt dit gegeven als het zwaard van Damocles boven haar hoofd!

Dan breekt voor Livia een hectische tijd aan. Natuurlijk probeert ze altijd adopties te regelen, maar als het aantal te hoog oploopt moet ze alles uit de kast halen om zoveel mogelijk dieren ergens anders geplaatst te krijgen. Ze maakt extra posts voor adopties, vraagt hulp aan collega rescuers met een privéasiel en neemt nog wat extra honden mee naar huis. Alles om ze van de dood te redden.

Ze kent al haar honden. Ze weet wie angstig is, of wie verlegen of vriendelijk is!

Als ze weet dat er een ziek of gewond is kan ze niet slapen. Ze heeft geen rust totdat ze zeker weet dat de betreffende hond veilig in de kliniek is en behandeld wordt. Zoals Cooper, naar het asiel gebracht met een grote wond bij zijn keel. Met wat donaties kan hij naar de kliniek gebracht worden, waar hij meteen geopereerd wordt. Nu is Cooper in een privéasiel en wordt klaargemaakt voor zijn grote reis naar zijn gouden mandje in Duitsland.

Omdat het budget wat ze voor dit alles krijgt veel te weinig is moet ze maandelijks bijspringen van haar eigen salaris. Ze doet wat ze kan, maar het is nooit genoeg. Altijd weer is er de honger! Het zien van de magere honden en pups die elkaar verdringen bij de bakjes eten doet haar pijn, elke dag weer opnieuw. De angstige getraumatiseerde honden durven pas te eten als zij uit zicht is.

Maar naast dit alles vindt Livia ook nog de tijd om met ze te knuffelen en ze de liefde te geven die ze zo nodig hebben en verdienen.

Zoals zij zelf zegt: I live and breathe dogs. If I begin to talk about dogs, I can’t stop……  all day and night I talk about dogs. Oftewel: Ik leef en adem honden. Als ik over honden begin te praten kan ik niet stoppen. Dag en nacht praat ik over ze.

Volgens ons zegt dit genoeg over haar.

Wij willen haar graag helpen om het ontzettend goede werk wat zij doet en om dat nog lang te kunnen blijven volhouden!

Wat zou het heerlijk zijn om haar een mooi bedrag te kunnen geven, zodat zij “haar honden” eindelijk eens kan laten genieten van genoeg voer die hun buikjes volledig kan vullen.

Kijk eens op haar FB pagina, misschien valt iemand wel voor een van haar honden. https://www.facebook.com/paun.livia.73

Zullen we allemaal nog een keer diep in onze buidel tasten om haar te helpen? Livia Paun en de Fetesti honden zullen heel dankbaar zijn!!!

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Klein Project 124'

en wij zorgen dat je geld echt alleen voor dit goede doel besteed zal worden. Bij ons is er namelijk geen aftrek voor salarissen, huisvesting, leaseauto's of overbodige franje. Vinden wij nergens voor nodig...

Op zich had Mirela Soare het allemaal weer redelijk voor elkaar...

De enorme toestroom in haar asiel van honderden honden en katten door het oorlogsgeweld in Oekraïne had ze met veel moeite kunnen organiseren, totdat het noodlot toesloeg...

Vorige maand ontstond er bij haar plotseling een felle brand! Gelukkig kon Mirela alle asieldeuren voor de dieren snel openzetten, maar er is helaas veel schade...

(plaatjes vergroten als je erop klikt)

Wij hebben haar vorige maand bezocht

Onze vrijwilliger Suzanne Walrave is net teruggekomen van haar bezoek aan Roemenië. Waar zij meerdere asielen een bezoek heeft gebracht.

En zoals wij Mirela Soare al vele jaren kennen, bleek ze nog steeds te zijn: Een heel betrokken vrouw die behalve de zorg voor haar eigen ca. 200 honden ook dagelijks een grote ronde op straat doet om tientallen zwerfdieren in nood tevens daar te kunnen helpen.

Zij zal dan ook nooit een dier dat hulp nodig heeft aan zijn of haar lot overlaten...

Meer dan 1,5 miljoen zwerfhonden

Roemenië heeft het grootste aantal zwerfdieren in Europa. Er wordt geschat dat er alleen al meer dan 1,5 miljoen (!) zwerfhonden zijn. Nog afgezien van de ontelbare zwerfkatten. Dat zijn er 10 x meer dan bijvoorbeeld in Spanje...

Tel daar de grote desinteresse van de bevolking bij op en je kunt je voorstellen dat het dierenleed overal in Roemenië schrijnend en ernstig is.

Mirela Soare is een uitzondering en zelfs een dierenvriend pur sang.

Haar hele leven staat dan ook in het teken van het helpen van dieren binnen en buiten haar asiel.

Bovendien zorgt ze ervoor dat al haar honden gesocialiseerd worden en klaar worden gemaakt om te kunnen worden geadopteerd.

Interesse? Neem maar via haar Facebook contact met haar op.

Gedumpte dieren zijn bij haar wèl welkom.

Het asiel van Mirela Soare bevindt zich nabij Boekarest. De hoofdstad telt meer dan 3 miljoen inwoners.

De meesten daarvan verdienen maar een schamel loon of een armoedig laag pensioen. Gevolg is een enorm aantal zwerfdieren, waarvan velen uit een huis gezet zijn of zelfs in een bos aan een boom achtergelaten...

Natuurlijk kan Mirela hen niet allemaal helpen, maar iedere week komen er in haar asiel weer een paar die toch nog het geluk hebben, om eindelijk weer met liefdevolle handen te worden omarmd.

Helpen met de brandschade

Haar eigen 200 dieren komen uit een Roemeens dodingsasiel, zijn gedumpt of gevonden in nare omstandigheden.

Het is op zich al een hele prestatie om al die dieren te voeden en te verzorgen.

Maar die nare brand heeft de financiële situatie nu extreem moeilijk gemaakt.

Zo wil ze graag vóór de strenge winter de daken van haar asiel weer kunnen repareren.

Zullen we haar de helpende hand reiken? Dat heeft ze denken we echt wel verdiend...

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Hulpproject 182'

En wij zorgen dat je geld echt alleen voor dit goede doel besteed zal worden. Bij ons is er namelijk geen aftrek voor salarissen, huisvesting, leaseauto's of overbodige franje. Vinden we nergens voor nodig...