alle zielige diertjes al mee naar huis.
Hulpproject 156 – juni 2022.
Met alleen al meer respect en compassie zou de wereld er zomaar 100 keer beter uit kunnen zien.
Maar echte dierenLIEFDE kun je niet leren. Daar word je mee geboren …. Of niet.
Als wij naar onszelf kijken dan weten we dat wij, de vrijwilligers van Dierennood, er gewoon mee geboren zijn.
Wij hielden gewoonweg van kleins af aan van alle dieren, het kwam nooit in ons op om een dier pijn te doen of te treiteren. Daarom doen wij nu wat we doen en kunnen we ons zo goed invoelen in de levens van de dieren en degenen die het voor hen opnemen.
Zoals deze keer Iasmina Mot in Arad, Roemenië. Ook zij sleepte, als kind zijnde, alle zielige beestjes al mee naar huis. En dat doet ze nu nog.
In het begin nam ze verlaten hondjes mee om ze onderdak en veiligheid te bieden, waarna ze op zoek ging naar adoptanten in haar omgeving.
Helaas hadden de weinige mensen die ze kende en die óók van dieren hielden, zèlf al dieren.
En de anderen lachten haar vierkant uit.
Plaatjes vergroten als je erop klikt (Niet op mobiele telefoons)
Pas later postte ze haar honden op het internet. Dat hielp een beetje, maar had ook tot gevolg dat meer en meer mensen haar wisten te vinden en haar vroegen om nóg meer dieren te helpen.
Gelukkig werd er een man zo verliefd op haar dat hij haar ‘hobby’ op de koop toenam en samen begonnen ze een heus asiel. ‘First Hope Animal Rescue’.
Het is, zoals altijd, moeilijk om financiële steun en fysieke hulp te krijgen van mensen in een land waar de dieren nog steeds als een gebruiksvoorwerp worden beschouwd of als wegwerpartikel worden gezien.
Ze doen wat ze kunnen om hun hoofd en dat van de meer dan 240 honden boven water te houden.
Als er zelfs niet genoeg geld is om de dieren in het eigen asiel te voeden, wordt het haast onmogelijk om óók nog de dagelijkse ronde te gaan doen voor de zwervers op straat.
Of om honden weg te halen bij een man die ze in een betonnen bunker liet wonen om ze later klaar te stomen voor hondengevechten. Zie de video.
Vaak kan Iasmina de slaap niet vatten. Ze kan haar hoofd niet leeg maken en blijft maar vrezen dat ze op een dag helemaal geen voer meer heeft.
Honger is maar al te vaak de aanleiding dat de dieren onder elkaar gaan vechten en dan sterven als eerste de pups, de oudjes en de toch al zwakke dieren.
In het asiel moeten er heel nodig nieuwe, grotere kennels komen die speciaal als quarantaineafdeling gebruikt kunnen worden. Het leed is niet te overzien als de vele nieuwkomers de andere dieren gaan besmetten. En dan alsjeblieft ook een fikse partij nieuwe hokken of in ieder geval nieuwe daken op een deel van de oude hokken. Nu is de beste tijd om te klussen zodat de dieren in het najaar weer droog kunnen zitten.
En sowieso medicijnen voor de vele honden die binnenkomen met demodex. De huidziekte die welig tiert onder dieren die ondervoed en verwaarloosd zijn.
De dierenarts moet altijd te vriend worden gehouden, een te grote openstaande rekening brengt dieren in gevaar.
Van de familie Delvael , die zelf op bezoek in Arad geweest is, hoorden we dat ze nooit iemand zo toegewijd hebben gezien. Dat Iasmina dag en nacht klaar staat voor de dieren, dat ze van elke hond niet alleen de naam kent, maar het hele verhaal en dat de passie op haar gezicht staat geschreven als ze erover vertelt. En het verdriet als ze over de nare verhalen van sommige dieren vertelt ..
Er is wel hoop voor een mooie toekomst voor het asiel. De 2 schattige dochtertjes van Iasmina zullen beslist in de voetsporen van hun mama treden.
Zij krijgen dierenliefde letterlijk met de paplepel ingegeven.
Ondanks alle moeilijkheden, het gebrek aan tijd en geld voelt Iasmina zich een tevreden ziel.
“Met alle dieren die ons liefhebben en voor wie wij de enige redding in hun leven zijn geweest. Wij vechten náást hen.
Dierenliefhebbers houden van ons, maar we worstelen hard tegen de mentaliteit van diegenen die hen haten.”
Ook wij houden van mensen zoals Iasmina. Zullen we maar méévechten?
Je kunt deze dieren direct helpen door een bedrag over te maken naar:
NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Hulpproject 156
en wij zorgen dat je donatie echt alleen voor dit hulpproject besteed zal worden.
Bij ons is er geen aftrek voor salarissen, huisvesting of overbodige franje.
Streefbedrag: 7.000 euro - Stand per 17 juli: 5.459 euro
18 juli - Prima nog eens 300 euro erbij!
4 juli - Inderdaad hebben wij met ons alleen voor Iasmina Mot het mooie bedrag van ruim 5 mille weten te behalen. Daar zal zij HEEL blij mee zijn. Namens haar en alle dieren van haar: Zeer veel dank daarvoor!
27 juni - Hoewel de afgelopen week prima voor dit maandproject gedoneerd is, gaan wij het streefbedrag van 7 mille niet meer halen. Mag ik aan jullie vragen om als het kan dan wel het bedrag van 5.000 euro te bereiken? Laten we hopen dat er in de laatste 4 dagen van deze maand nog een paar mooie donaties binnen gaan komen! Alvast reuze bedankt!
20 juni - Dank aan iedereen die deze week doneerde! Een speciale dank voor de anonieme gift van 250 euro, die wij per post hebben mogen ontvangen, n.a.v. een kleine nalatenschap. Omdat er bij geschreven werd, dat de bijdrage hopelijk een groot verschil zal gaan bijdragen, hebben wij als stichting besloten om dit bedrag geheel toe te voegen aan ons Sterilisatiefonds voor operaties onder de 25 euro. Ook daar vermelden wij deze donatie en deze wordt gebruikt om uiteindelijk 250 : 20 euro per operatie = 12 sterilisaties x 1.500 niet-geborenen = 18.000 MINDER zwerfdieren op straat te krijgen in nare landen voor dieren! HIER DE LINK
13 juni - Aan iedereen dank voor de donaties van afgelopen week. Maar eerlijk gezegd, lopen we nu een beetje achter op ons streefbedrag. Zet hem op!
6 juni - Dit hulpproject is pas een paar dagen oud en nu al kwam er een mooi bedrag op binnen. Dit spreekt jullie blijkbaar erg aan! Laten we hopen dat dat de voorbode is voor een prachtig eindbedrag voor deze maand!
Zeer veel dank aan alle donateurs!
Week t/m 5 juni: 901 euro
Week t/m 12 juni: 826 euro
Week t/m 19 juni: 1.270 euro
Week t/m 26 juni: 1.286 euro
Week t/m 3 juli: 826 euro
Week t/m 10 juli: 50 euro
Week t/m 17 juli: 300 euro
Wat mooi, enorm bedankt Stichting Dierennood om Iasmina Mot te steunen, nu ze het zo enorm moeilijk heeft en ze bijna zelf gebroken is.
Ze staat letterlijk dag en nacht klaar om dieren in nood te helpen, hoe moeilijk het ook is en ze bijna zelf geen middelen heeft.
Ze kiest niet voor de makkelijk plaatsbare dieren, maar vooral voor die hondjes die bijna geen kans maken om gered te worden en dikwijls met zware dierenartskosten.
Ik heb het genoegen gehad haar een paar weken geleden zelf te ontmoeten, omdat ze ook met eigen ogen wou zien of haar ‘engelen’ ook goed terecht komen.
Heb zelf van haar een verlamd hondje geadopteerd, waar ze in het midden van de nacht vele kilometers voor heeft afgelegd, in afgelegen gebied om haar te redden.
Waarschijnlijk zou zij anders de nacht niet hebben overleefd, midden in de winter, verlamd op een vuilnisbelt.
Iasmina laat niet vlug haar emoties zien, maar de blik in haar ogen bij het gelukkig zien van haar adoptiehonden liet niemand onberoerd.
Daarom ben ik enorm dankbaar dat zij ook hier kan rekenen op de steun van dierenvrienden, ze heeft het enorm nodig met de vele honden die ze dagelijks op haar pad ontmoet.
Dank je wel, Sabine voor jouw mooie en aansprekende reactie!
Omdat jij echt uit eigen ervaring kan spreken, zijn jouw woorden erg belangrijk en zal hopelijk voor veel dierenvrienden een reden zijn, om ruim te doneren voor het werk dat deze heel bijzondere vrouw dag en nacht voor gehandicapte dieren doet!
Samen met jou hopen wij als stichting, dat het een heel geslaagd hulpproject wordt, waardoor er eindelijk eens een blij en gelukkig moment in het leven van Iasmina gaat komen!
Met hartelijke groeten,
Hanno Berger
Dikke dankjewel Stichting Dierennood om Iasmina Mot en haar honden te steunen!
Zij en haar man zijn schatten van mensen.
Wij hebben zelf een schat van een hond geadopteerd bij haar die 4 jaar aan de ketting heeft geleefd in een Roemeens gezin en door omstandigheden niet meer gewenst was.
Ik heb ook het genoegen gehad om haar en haar oudste dochtertje onlangs persoonlijk te ontmoeten.
De liefde die ze uitstraalt als ze over haar honden vertelt is onmenselijk groot maar ook de angst die ze heeft om haar beestjes niet meer te kunnen geven wat ze nodig hebben overheerst haar gevoelens.
Ze verdient het echt om hulp en steun te krijgen zodat ze haar shelter en gezin kan blijven geven wat ze nodig hebben.
Ik hoop dat vele dierenvrienden zich aangesproken voelen door haar verhaal zodat ze de honden die ginder zo veel nodig hebben niet de rug hoeft toe te keren uit nood!
Dank je wel, Sonia voor je prachtige woorden!
Het zal denk ik nog meer dierenvrienden aanzetten om een donatie over te maken voor het werk van deze bijzondere en moedige vrouw!
Hartelijke groeten,
Hanno Berger
Ze geeft zo veel om dieren!!! Je kunt zien dat ze veel tijd besteedt aan het zorgen voor honden.
Ze komt niet alleen naar het asiel om foto’s te maken, noch verblijft ze in het comfort van haar eigen huis, terwijl de honden in het asiel zijn, uit het zicht, verzorgd door de verzorgers.
Nee, nee, ze zit juist dag en nacht in het asiel, ze gaat niet op vakantie, niet bijv. naar de sportschool, of naar feestjes.
Arme Iasmina heeft helemaal geen tijd voor zichzelf en haar gezin. Alleen maar voor haar asieldieren!