Jullie, wij en nog veel meer mensen weten het, maar toch kunnen we het niet genoeg zeggen en benadrukken. Sterilisatie is de beste en de enige humane oplossing voor het zwerfdierenprobleem. Wereldwijd!

Dr. Patricia Paraschiv, dierenarts en vicepresident van het educatie- en sterilisatieteam van Asociatia Pro Animals in Roemenië, is diezelfde mening toegedaan. Niet alleen de dieren op straat of in de publieke asielen, maar júíst de dieren met een eigenaar. Op het platteland gaat men nooit naar een dierenarts – die zijn dan ook met een lantaarntje te zoeken - en er worden daarom ook zelden of nooit huisdieren gesteriliseerd. Dat is waarom een mobiele kliniek zo belangrijk is. Daarmee trekken ze door de provincie Gorj en alle andere provincies waar ze welkom zijn. In elk dorp wordt er een sterilisatiecampagne georganiseerd… Elke dag, elke week, elke maand zijn ze onderweg ...sinds 2012.
 
Plaatjes vergroten als je erop klikt. (Niet op mobiel)

Gorj was één van de eerste provincies die deze campagnes toestond in verschillende gebieden en één van de weinige provincies in Roemenië waar het rijdende ziekenhuisje in bijna alle steden en plattelandsdorpen mag werken.

Het kost ontzettend veel tijd om een sterilisatiecampagne voor te bereiden. Burgemeesters moeten worden overgehaald deze campagnes te accepteren en er hun medewerking aan te verlenen in plaats van de honden te laten doden.

Informatie over de komende campagnes moeten worden voorbereid, aanplakbiljetten moeten worden gedrukt en opgehangen en er moet natuurlijk gezorgd worden voor de broodnodige financiële ondersteuning!

Dit laatste is altijd de grootste en moeilijkste opgave. Maar ook het overhalen van de burgemeesters valt niet altijd mee, sterilisatiecampagnes hebben tijd nodig voordat je daar de resultaten van ziet. Helaas hebben veel burgemeesters dat geduld niet en willen het probleem liefst morgen al opgelost hebben. Vaak kiezen ze daarom liever voor de dood dan voor het leven. ☹

Maar als je de uiteindelijke resultaten ziet, is het alle moeite waard!!

Zolang het weer het toelaat, blijft de mobiele kliniek actief en rijdt van dorp tot dorp. Zodra de echte kou begint kan er alleen nog maar gesteriliseerd worden in de dierenkliniek in Targu Jiu.

Vóór die tijd wil Patricia nog graag vele sterilisaties uitvoeren, maar hiervoor heeft ze onze en jullie hulp hard nodig. Hoe meer mensen er op de gratis sterilisatie dagen afkomen, hoe meer geld er nodig is. Maar ook; hoe succesvoller de campagnes zijn.

En de mensen komen, steeds meer en meer ... Op alle mogelijke manieren, in de meest uiteenlopende vervoersmiddelen en de dieren ”verpakt” op uiteenlopende manieren, zie de foto’s.

Steeds vaker begrijpen ook deze mensen dat sterilisatie de beste oplossing is.

Kunnen wij er samen voor zorgen dat dr. Patricia en haar team de overige maanden van dit jaar, tot de kou invalt, dóór kan gaan met alle geplande campagnes? Zodat niet alleen de zwerfhonden- en katten op straat, maar ook de dieren mèt een eigenaar en de dieren in de shelters geholpen kunnen worden.

Hoe mooi zou het zijn als mede door jullie hulp er duizenden puppy’s en kittens minder geboren gaan worden! Puppy's en kittens die anders een ellendig leven of een wisse dood tegemoet gaan ...

Facebook pagina

Wij sluiten ons aan bij de woorden van Patricia :

I strongly believe that spay, microchipping, education and information campaigns are the most important weapons to fight animal abandons and killing. It is the best way to solve the stray problem!

Ik ben ervan overtuigd dat sterilisaties, chippen, educatie en informatiecampagnes de belangrijkste wapens zijn om het achterlaten en doden van dieren tegen te gaan. Het is de beste manier om het zwerfdierenprobleem op te lossen.

Zullen we ervoor gaan??

Je kunt deze dieren direct helpen door een bedrag over te maken naar:

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Klein Project 111’

en wij zorgen dat je donatie echt alleen voor dit hulpproject besteed zal worden.

Bij ons is er geen aftrek voor salarissen, huisvesting of overbodige franje.

Of doneer via onderstaande knoppen:

Skopelos is not the most famous island of Greece, it is also not so massively visited by tourists in the summer.

But those who come often want to feed the many cats. But in winter, when all hotels and restaurants are closed, only a few old people are left behind.

Some of those ladies (well, most of them are women) try to help the cats with their own meagre allowance. Unfortunately, there are many stray cats and few ladies …

When Natasa Lambrogianni came to the island in 2011, she was completely shocked. So many strays, dogs and cats, big and small but all in need. They were mistreated, half-starved, sick, injured…

Enlarge images when you click on them. (Not on mobile)

According to Greek law, the government is responsible for the care of stray animals, but don't be surprised: they did zero point zero. They still don't, by the way.

In fact, there was not even a vet on the island at the time. If Natasa needed a doctor for treatment or sterilization, she had to travel all the way to Athens.

A lot has changed since we first spoke to Natasa. Especially in the number of animals that Natasa passes by every day.

She takes care of – almost on her own – 500 to 600 cats and 60 dogs. A staggering number.

And no, they are not all in a large shelter, Natasa does not have that. In addition, these cats are simply happier when they are free.

They were born that way, and they want to stay that way. And that is fine if someone drives around daily, provides food and observes the animals with a trained eye.

Her own house now houses 32 very old dogs and many cats. The latter are, without exception, cats with a deficiency or disease that can no longer survive in the wild.

The rest of the huge number walk through the streets and in the wider area. Skopelos also has many mountainous areas where no one ever goes.

Fortunately Natasa does. Every day she drives at least 40 km to feed and monitor all those groups. And especially to water. Without water, no cat would last 3 days in the summer.

She has 60 (!) feeding places on the way. And everywhere it is crawling with cats waiting for her.

It is then not easy to spot an animal that looks worse than a few days ago and now needs help.

Some animals are already familiar with her and also allow her to give some medicine or antibiotics if they are injured by prickly bushes or by mutual fights. But most cats are unapproachable, never used to a human hand.

It is therefore difficult to catch those animals to have them sterilized. Still, it will have to be: there are already too many of them…

On her route, Natasa also stops at the chain dogs. They are always the same dogs that lie helplessly stuck all their lives, often without shelter but with an owner who doesn't look after them and even forgets to give them food and water.

How incredibly important a woman like Natasa is on Skopelos. In the past, 2 volunteers have signed up to take over part of the route from her. But as so often, they quickly gave up…

While you and I think, 'how can you? Can't you see with your own eyes how much the animals need you? Then you can't just abandon them, can you?' But still, apparently not everyone thinks the same ...

There is an urgent need for more sterilization and, one way or another, more food.

And so Natasa hopes – and so do we, of course – that the dear donors of the Dierennood foundation will come to her aid.

https://www.facebook.com/anastasia.lamprogianni

Just a moment: Just before we were about to send this project to the webmaster, we wanted to ask one more question. And we got a crying Natasa on the phone.

She was sad, one of her old dogs had just died. We find that so characteristic of a true animal friend.

She has so many animals, and yet she grieves for one…

You can help these animals directly by transferring an amount to:

NL16 INGB 0004 7841 60 for. Stichting Dierennood o.v.v. 'Aid Project 169'

And we ensure that your donation will really only be used for this aid project.

With us there is no deduction for salaries, housing or unnecessary frills.

Or donate via the button below:

Working horses and donkeys are the most mistreated and abused animals in the world…

These animals have a very hard existence. There is little compassion in their daily lives. The animals are used at a young age for – much too – heavy work. Loads are placed on their backs that almost make them fall through their legs, or they have to pull carts that are overloaded.

Add to this the high work pressure without moments of rest, the whiplashes and the hours in the blazing sun without enough food or drink and you can imagine that the animals literally drop down on a regular basis. There is little empathy for the hard workers, they are only seen as tools.

Enlarge images when you click on them. (Not on mobile)

When that work is no longer possible, they are left to die on the rubbish dump, in a ditch along the road or simply on the street. And then you can safely speak of stray horses and stray donkeys …

Australian couple Jill and Warren Barton are avid horse lovers and wanted to do something good for horses in need more than 10 years ago. That is how they ended up in Egypt where they started volunteering in a horse shelter there.

Everything they thought they knew about animal suffering was completely nullified by seeing the indescribable suffering with their own eyes.

Back in Australia, they couldn't get the horrific conditions out of their minds. And so they exchanged their, then luxurious, existence to devote themselves entirely to helping horses and donkeys.

From scratch, they have set up an independently operating animal clinic and shelter in Giza that focuses on the local working animals in Cairo and the surrounding area. They work with volunteers and are actually volunteers themselves.

They take care of sick and injured, abused and severely neglected horses and donkeys. They treat them and educate the owners so that the animals will hopefully have a better future.

After all, the population is poor, and they desperately need the animals themselves to guarantee some income. It is in their own interest to spare the animals more and to keep them healthy for longer.

Egypt Equine Aid (EEA) works together with veterinarians from more developed countries who also have the task of training and retraining Egyptian veterinarians, the knowledge of Egyptian veterinarians is usually not that good. For example, they often work with dirty needles, which causes the animals to contract tetanus.

In Egypt alone there are an estimated 3 million (!) horses and donkeys that are used for transport, (agricultural) construction and tourism. Yes, even in the tourism sector, there is still a lot to improve. As long as tourists continue to use horses and donkey rides in and around the pyramids, the work of EEA will continue to be much needed. Under the colourful saddle, the back is often completely raw and under that cheerful nose band, the skin is often deeply carved.

Most people in Egypt believe that animals do not suffer pain. Unimaginable right? As long as the animal can still stand and walk somewhat, they must continue. If necessary with beatings and beatings.

Yet another and equally persistent problem that the team often faces is the superstitions and cultural traditions in society. For example, to ward off evil, a rusty nail is stuck in the skin or pieces of rope are pulled through the skin. Wounds, deliberately inflicted by branding or cuts in the skin are supposed to cure disease… You would say they have learned over time that the wounds only get infected and no animal has ever benefited from it… but no, it doesn't seem to be learned from it.

Education and information about their working animals is therefore desperately needed to improve the bond between humans and animals. EEA's tireless volunteers are doing everything possible to bring about some improvement.

In all those years they have been able to help thousands of horses and donkeys.

On average, about 75 (!) animals per day. The local population is getting better at finding them and sometimes after days of walking with an injured animal, often standing or lying on a cart, they come to the clinic. The most common problems that the doctors and volunteers encounter are: malnutrition, dehydration, gastrointestinal problems due to poor nutrition, exhaustion, tetanus infections, open wounds, skin disorders, hoof disorders and broken limbs. A long list… We struggled to find photos with the project that wouldn't be too shocking. Animals must be put to sleep every day that arrive in such a bad condition that they can no longer be saved, euthanasia is then the only option after they have, if possible, been able to enjoy a nice meal and rest and love.

There is also a shelter next to the clinic. For some horses and donkeys, that means a nice, quiet old age. She is so gifted!

Furthermore, the EEA distributes grooming supplies such as well-fitting halters, soft nose bands, fly masks, horse blankets and saddle blankets to prevent the risk of injury. And they provide additional training to Egyptian veterinarians and veterinary students and caregivers.

Is it necessary to mention that the clinic is short of money and only thrives on donations?

It is appalling what is going on there, but they are doing fantastic work under very difficult circumstances, and they have been able to achieve so much in recent years.

Very clever in a country like Egypt.

The couple is therefore described as very skilled, very loving and very motivated.

But it is a long way to better living conditions for the animals and help is desperately needed every day.

Only a limited number of animals can be helped, but so many more workhorses and donkeys need help. From U.S.!

Egypt Equine Aid daily involves donors and followers in their work and developments through social media. So you can see their amazing work for yourself via their Facebook and Website

You can help these animals directly by transferring an amount to:

NL16 INGB 0004 7841 60 for. Stichting Dierennood o.v.v. 'Aid project 168'

And we ensure that your donation will really only be used for this aid project.

With us there is no deduction for salaries, housing or unnecessary frills.

Or donate via the button below:

Another rescuer in dire need in Romania.

Animal helpers in the Eastern Bloc countries regularly let us know that they are ashamed of the mentality in their country. On the one hand it is bitter when people talk about their homeland like that, but on the other hand we know all too well how difficult it is made for people who do have a heart for animals.

Take Elena Surubariu for example. In Barbosi, Vaslui. She has a monthly salary of 600 euros and 270 dogs, 170 of which are puppies!!! Which now also all get bigger, have to be vaccinated and dewormed three times, then all have to be sterilised… and in the end there is little chance that they will be adopted because 'they have already become too old…'

And then we read the cry for help on her Facebook : Help us with food for the puppies with Parvo, there will be nothing left in 2 days, no detergents, no food for the sick, the elderly, please help us, it's cold and snowing, they need fire and food, please… It cuts you to the soul… right?

How we would love to be able to write a cheerful project for a change. One that gives you and us a happy feeling.

But no, a large proportion of pet owners do not see the benefit of sterilisation or prefer to spend their money on something else. And so the population of stray animals continues to grow, especially in the spring.

Elena is all alone. Her only happiness is the help of a veterinarian friend, Dr. Catalin Gramada. Who often treats her animals for a small price.
She only helped her when a lot of puppies with the dangerous disease Parvo came to her. A total of almost 100 sick animals! A bizarre number! A large part of the little ones could be saved thanks to Dr. Catalin, but the bill of 870 euros is still open.

Incidentally, there is no vet in her own small village. Elena has to travel a long way again and again.

And just imagine, Parvo is a contagious disease. All those sick puppies have camped in her house to prevent more animals from becoming infected.

In addition, she also has those who will never be eligible for adoption in and around her house all year round. Those with a chronic disease, e.g. liver or kidney failure. Adopters are shocked by the price of the required diet food. Even though it is known that a dog with adapted food can still grow old 'healthily'. And Elena will also have to purchase that more expensive food. She has no choice. Then there are the blind or deaf dogs, the disabled … And of course the larger dogs and the so-called 'less beautiful'. Come on people, every animal has something nice if you look closely. Nice ears, sweet eyes, a funny walk... Look further than your nose is long!

Still, it would be a party for Elena if some of the cute - now perfectly healthy - puppies found a home. There are several on her Facebook with the caption, 'I need love and a home. Please adopt me'.

https://www.facebook.com/elena.surubariu

Elena does her very best, we also hear that from the people who know her well. She never complains (how is she supposed to find time for that?) and is happiest when the enclosures have had a major overhaul and the animals have been provided with food and medicine.

Then she tries to forget for a moment that it is still uncertain whether she will still have food next week. Donations are scarce and rarely enough. She had to handwash all the dog blankets and blankets for a while. On her knees with cold water. Only recently did she buy a small washing machine with borrowed(!) money.

Elena really lives under primitive circumstances and her own body unfortunately regularly fails. We are really worried about her…

The quality of the photos is not optimal. Elena's house is old and dark, and so is her cell phone…

She herself says that she simply cannot do otherwise; the animals often cannot take care of themselves, nor can they ask us anything. “I love them very much for their faithfulness, loyalty, purity and integrity. That is also what I get back from them. All those animals that have been thrown over the fence in sacks that I have found bloodied, run over or sick, the old blind and deaf dog that was put on the street at the end of its life, the little puppy that was tortured with a fork and who needed 8 stitches at the vet…all those animals…to my last gasp I will love them.”

How we would like to put a heart to such a beautiful person. One time, we know. But a one-time donation from us with love may give her enough strength to be able to continue for a while...
For the benefit of all those animals that we from the Netherlands can only help in one way. By giving them a donation.

You can help these animals directly by transferring an amount to:

NL16 INGB 0004 7841 60 in the name of Stichting Dierennood stating 'Auxiliary project 167'

And we ensure that your donation will really only be used for this aid project.

With us there is no deduction for salaries, housing or unnecessary frills.

Or donate via the button below:

Opnieuw een rescuer in grote nood in Roemenië.

Met enige regelmaat laten dierenhelpers in de Oostbloklanden ons weten dat ze zich schamen voor de mentaliteit in hun land. Aan de ene kant is het wrang als mensen zo over hun vaderland praten maar aan de andere kant weten wij maar al te goed hoe moeilijk het de mensen wordt gemaakt die wel een hart voor dieren hebben.

Neem nou Elena Surubariu. In Barbosi, Vaslui. Ze heeft een maandsalaris van 600 euro en 270 honden, waarvan 170 pups!!! Die dus nu óók allemaal groter worden, drie keer moeten worden gevaccineerd en ontwormd, dan allemaal moeten worden gesteriliseerd… en uiteindelijk is er weinig kans dat ze worden geadopteerd omdat ‘ze al te oud zijn geworden …’

En dan lezen we op haar Facebook de noodkreet: Help ons met eten voor de pups met Parvo, er is over 2 dagen niets meer, geen wasmiddelen, geen voedsel voor zieken, ouderen, help ons, alsjeblieft, het is koud en het sneeuwt, ze hebben vuur en voedsel nodig, alsjeblieft … Het snijdt je door de ziel … toch?

Wat zouden wij graag ter afwisseling eens een vrolijk project kunnen schrijven. Zo één die jullie en ons een blij gevoel geeft.

Maar nee, een groot deel van de huisdiereigenaren ziet het nut van sterilisatie niet in of men geeft hun geld liever aan iets anders uit. En dus groeit de populatie zwerfdieren almaar verder, vooral in het voorjaar.

Elena staat er helemaal alleen voor. Haar enige geluk is de hulp van een bevriende dierenarts, Dr. Catalin Gramada. Die vaak voor een klein prijsje haar dieren behandelt.
Die heeft haar pas nog geholpen toen er heel veel pups met de gevaarlijke ziekte Parvo bij haar binnenkwamen. In totaal bijna 100 zieke diertjes! Een bizar aantal! Een groot deel van de kleintjes kon worden gered dankzij die dr. Catalin maar de rekening van 870 euro staat nog open.

Overigens, er zit geen dierenarts in haar eigen kleine dorp. Steeds weer moet Elena een heel eind reizen.

En stel je eens voor, Parvo is een besmettelijke ziekte. Al die zieke pups hebben in haar huis gebivakkeerd om te voorkomen dat er nog meer dieren besmet zouden raken.

Daarnaast heeft ze het hele jaar door ook diegene die nooit voor adoptie in aanmerking zullen komen in en rond haar huis. Degene met een chronische ziekte, bv. lever- of nierfalen. Adoptanten schrikken van de prijs van het benodigde dieetvoer. Ook al weet men dat een hond met aangepast voer toch ‘gezond’ oud kan worden. En dat duurdere voer zal Elena óók moeten aanschaffen. Ze heeft geen keus. Dan zijn er nog de blinde of juist dove honden, de gehandicapte … En natuurlijk de grotere honden en de zogenaamde ‘minder mooie’. Kom nou mensen, elk dier heeft iets leuks als je maar goed kijkt. Leuke oortjes, lieve ogen, een grappig loopje … Kijk eens verder dan je neus lang is!

Maar toch, het zou al een feestje voor Elena zijn als er een paar van de schattige – inmiddels kerngezonde – pupjes een thuis zouden vinden. Er staan er een aantal op haar Facebook met het bijschrift: ‘I need love and a home. Please adopt me’.

Elena doet ontzettend haar best, dat horen wij evengoed van de mensen die haar goed kennen. Ze klaagt nooit (hoe zou ze daar tijd voor moeten vinden?) en is het gelukkigst als de verblijven een grote beurt hebben gehad en de dieren van eten en hun medicijnen zijn voorzien.

Dan probeert ze voor heel even te vergeten dat het nog onzeker is of ze vólgende week nog wel voer heeft. Donaties zijn schaars en zelden genoeg. Ze heeft een tijdlang alle hondendekjes en dekens op de hand moeten wassen. Op haar knieën met koud water. Pas onlangs heeft ze met geleend(!) geld een kleine wasmachine gekocht.

Elena leeft echt onder primitieve omstandigheden en haar eigen lichaam laat het helaas regelmatig afweten. We maken ons werkelijk zorgen om haar …

De kwaliteit van de foto’s is niet optimaal. Elena’s huisje is oud en donker en zo is het ook gesteld met haar mobieltje …

Zelf vertelt ze dat ze gewoon niet anders kan; de dieren kunnen vaak niet voor zichzelf zorgen, ze kunnen ons ook niets vragen. “Ik hou ontzettend van ze om hun trouw, loyaliteit, zuiverheid en integriteit. Dat is ook wat ik van hen terug ontvang. Al die dieren die in zakken over het hek zijn gesmeten, die ik bebloed, overreden of ziek gevonden heb, de oude blinde en dove hond die aan het eind van zijn leven op straat werd gezet, de kleine pup die met een vork gemarteld werd en die 8 hechtingen bij de dierenarts nodig had … al die dieren … tot mijn laatste snik zal ik van ze houden.”

Wat zouden wij graag zo’n mooi mens een hart onder de riem steken. Eénmalig, we weten het. Maar éénmalig een met liefde gegeven donatie van ons zal haar misschien voldoende kracht geven om weer een tijdlang voort te kunnen…
Ten bate van al die dieren die wij vanuit Nederland maar op één manier kunnen helpen. Door hen een donatie te gunnen.

Je kunt deze dieren direct helpen door een bedrag over te maken naar:

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Hulpproject 167’

En wij zorgen dat je donatie echt alleen voor dit hulpproject besteed zal worden.

Bij ons is er geen aftrek voor salarissen, huisvesting of overbodige franje.

Of doneer via onderstaande knoppen: