alle zielige diertjes al mee naar huis.
Hulpproject 156 – juni 2022.
Met alleen al meer respect en compassie zou de wereld er zomaar 100 keer beter uit kunnen zien.
Maar echte dierenLIEFDE kun je niet leren. Daar word je mee geboren …. Of niet.
Als wij naar onszelf kijken dan weten we dat wij, de vrijwilligers van Dierennood, er gewoon mee geboren zijn.
Wij hielden gewoonweg van kleins af aan van alle dieren, het kwam nooit in ons op om een dier pijn te doen of te treiteren. Daarom doen wij nu wat we doen en kunnen we ons zo goed invoelen in de levens van de dieren en degenen die het voor hen opnemen.
Zoals deze keer Iasmina Mot in Arad, Roemenië. Ook zij sleepte, als kind zijnde, alle zielige beestjes al mee naar huis. En dat doet ze nu nog.
In het begin nam ze verlaten hondjes mee om ze onderdak en veiligheid te bieden, waarna ze op zoek ging naar adoptanten in haar omgeving.
Helaas hadden de weinige mensen die ze kende en die óók van dieren hielden, zèlf al dieren.
En de anderen lachten haar vierkant uit.
Plaatjes vergroten als je erop klikt (Niet op mobiele telefoons)
Pas later postte ze haar honden op het internet. Dat hielp een beetje, maar had ook tot gevolg dat meer en meer mensen haar wisten te vinden en haar vroegen om nóg meer dieren te helpen.
Gelukkig werd er een man zo verliefd op haar dat hij haar ‘hobby’ op de koop toenam en samen begonnen ze een heus asiel. ‘First Hope Animal Rescue’.
Het is, zoals altijd, moeilijk om financiële steun en fysieke hulp te krijgen van mensen in een land waar de dieren nog steeds als een gebruiksvoorwerp worden beschouwd of als wegwerpartikel worden gezien.
Ze doen wat ze kunnen om hun hoofd en dat van de meer dan 240 honden boven water te houden.
Als er zelfs niet genoeg geld is om de dieren in het eigen asiel te voeden, wordt het haast onmogelijk om óók nog de dagelijkse ronde te gaan doen voor de zwervers op straat.
Of om honden weg te halen bij een man die ze in een betonnen bunker liet wonen om ze later klaar te stomen voor hondengevechten. Zie de video.
Vaak kan Iasmina de slaap niet vatten. Ze kan haar hoofd niet leeg maken en blijft maar vrezen dat ze op een dag helemaal geen voer meer heeft.
Honger is maar al te vaak de aanleiding dat de dieren onder elkaar gaan vechten en dan sterven als eerste de pups, de oudjes en de toch al zwakke dieren.
In het asiel moeten er heel nodig nieuwe, grotere kennels komen die speciaal als quarantaineafdeling gebruikt kunnen worden. Het leed is niet te overzien als de vele nieuwkomers de andere dieren gaan besmetten. En dan alsjeblieft ook een fikse partij nieuwe hokken of in ieder geval nieuwe daken op een deel van de oude hokken. Nu is de beste tijd om te klussen zodat de dieren in het najaar weer droog kunnen zitten.
En sowieso medicijnen voor de vele honden die binnenkomen met demodex. De huidziekte die welig tiert onder dieren die ondervoed en verwaarloosd zijn.
De dierenarts moet altijd te vriend worden gehouden, een te grote openstaande rekening brengt dieren in gevaar.
Van de familie Delvael , die zelf op bezoek in Arad geweest is, hoorden we dat ze nooit iemand zo toegewijd hebben gezien. Dat Iasmina dag en nacht klaar staat voor de dieren, dat ze van elke hond niet alleen de naam kent, maar het hele verhaal en dat de passie op haar gezicht staat geschreven als ze erover vertelt. En het verdriet als ze over de nare verhalen van sommige dieren vertelt ..
Er is wel hoop voor een mooie toekomst voor het asiel. De 2 schattige dochtertjes van Iasmina zullen beslist in de voetsporen van hun mama treden.
Zij krijgen dierenliefde letterlijk met de paplepel ingegeven.
Ondanks alle moeilijkheden, het gebrek aan tijd en geld voelt Iasmina zich een tevreden ziel.
“Met alle dieren die ons liefhebben en voor wie wij de enige redding in hun leven zijn geweest. Wij vechten náást hen.
Dierenliefhebbers houden van ons, maar we worstelen hard tegen de mentaliteit van diegenen die hen haten.”
Ook wij houden van mensen zoals Iasmina. Zullen we maar méévechten?
Je kunt deze dieren direct helpen door een bedrag over te maken naar:
NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Hulpproject 156
en wij zorgen dat je donatie echt alleen voor dit hulpproject besteed zal worden.
Bij ons is er geen aftrek voor salarissen, huisvesting of overbodige franje.
Streefbedrag: 7.000 euro - Stand per 17 juli: 5.459 euro
18 juli - Prima nog eens 300 euro erbij!
4 juli - Inderdaad hebben wij met ons alleen voor Iasmina Mot het mooie bedrag van ruim 5 mille weten te behalen. Daar zal zij HEEL blij mee zijn. Namens haar en alle dieren van haar: Zeer veel dank daarvoor!
27 juni - Hoewel de afgelopen week prima voor dit maandproject gedoneerd is, gaan wij het streefbedrag van 7 mille niet meer halen. Mag ik aan jullie vragen om als het kan dan wel het bedrag van 5.000 euro te bereiken? Laten we hopen dat er in de laatste 4 dagen van deze maand nog een paar mooie donaties binnen gaan komen! Alvast reuze bedankt!
20 juni - Dank aan iedereen die deze week doneerde! Een speciale dank voor de anonieme gift van 250 euro, die wij per post hebben mogen ontvangen, n.a.v. een kleine nalatenschap. Omdat er bij geschreven werd, dat de bijdrage hopelijk een groot verschil zal gaan bijdragen, hebben wij als stichting besloten om dit bedrag geheel toe te voegen aan ons Sterilisatiefonds voor operaties onder de 25 euro. Ook daar vermelden wij deze donatie en deze wordt gebruikt om uiteindelijk 250 : 20 euro per operatie = 12 sterilisaties x 1.500 niet-geborenen = 18.000 MINDER zwerfdieren op straat te krijgen in nare landen voor dieren! HIER DE LINK
13 juni - Aan iedereen dank voor de donaties van afgelopen week. Maar eerlijk gezegd, lopen we nu een beetje achter op ons streefbedrag. Zet hem op!
6 juni - Dit hulpproject is pas een paar dagen oud en nu al kwam er een mooi bedrag op binnen. Dit spreekt jullie blijkbaar erg aan! Laten we hopen dat dat de voorbode is voor een prachtig eindbedrag voor deze maand!
Zeer veel dank aan alle donateurs!
Week t/m 5 juni: 901 euro
Week t/m 12 juni: 826 euro
Week t/m 19 juni: 1.270 euro
Week t/m 26 juni: 1.286 euro
Week t/m 3 juli: 826 euro
Week t/m 10 juli: 50 euro
Week t/m 17 juli: 300 euro
Precies 2 jaar geleden ontvingen wij de eerste aanvraag van de Roemeense Nicoleta Ilie uit Focsani.
Ben je gek wanneer je voor dieren in nood zorgt? Ben je gek wanneer je je dag en nacht inzet voor dieren die geen hoop meer hebben, ziek of gewond zijn, in de wachtrij staan om gedood te worden? Gedood, enkel en alleen omdat ze geboren zijn op de verkeerde plaats, in een land waarvan de meerderheid van de mensen dieren haat.
